Over kleine spookjes en groot geluk

il_570xN.404336766_p159

Bron afbeelding: weheartit

Soms heb ik de behoefte om over iets anders te schrijven dan beauty. Schrijven werkt voor mij therapeutisch en af en toe beginnen mijn vingers gewoon te kriebelen om alles er eens even uit te laten in de vorm van een hoopje woorden. Daarom is dit ook mijn persoonlijke beautyblog. Naar mijn mening is “openheid” ook wel een pretty thing. Want zeg nu zelf, hoe gelukkig, overenthousiast of net panisch een hersenspinsel kan zijn. Uiteindelijk is het toch maar een mooi ding dat we überhaupt gedachten hebben.

Wat zouden we zijn zonder? Ik heb geen idee. Ik weet dat er veel van die gedachten zijn uit het verleden die me achtervolgen en ineens onverwacht opduiken als een –ondertussen klein– spookje. Gek he? Vooral omdat ik lange tijd niet geweten heb wie ik net was, ik was zo gefocused op worden wie ik wou zijn dat ik de echte ik een beetje vergat. Call it society, maar ik wou niets liever dan perfect zijn. Wat resulteerde in het tegenovergestelde in mijn hoofd.

Ik wou ook wanhopig graag halsoverkop verliefd worden op de al even perfecte man om het één en het ander te vergeten. Ik denk dat ik altijd zo hard van stapel liep vanaf moment één, dat ik uiteindelijk na twee minuten en zonder enige liefde keihard op mijn bek ging. Resultaat daarvan vertelde ik al eens eerder. Ondertussen ben ik minder cynisch. Realistischer ook eigenlijk. Doch niet minder feministisch –watch out all you crappy prinsen over there!

Gelukkig zijn gedachten ook net mooi. Hersenspinsels kunnen je het gevoel geven dat je in een achtbaan zit met wel duizend loopings. Daar waar ik enkele maanden totaal nog geen idee had van wat ik met mijn leven moest aanvangen, begint er nu langzaam aan een toekomstbeeld te verschijnen. Ik ga –fingers crossed– volgend jaar afstuderen en dankzij een geweldige studentenjob ben ik al met een halve voet binnen bij mijn droombedrijf waar ik het heel erg naar mijn zin heb. Maar ik sta de laatste tijd vooral erg positief in het leven.

En die positiviteit doet zo ontzettend veel. Ik kan eindelijk de kleine spookjes loslaten. Natuurlijk gaan er altijd minder leuke dingen zijn. Dingen uit het verleden in de vorm van gedachten, maar ook zeker in de vorm van zorgen om dingen waar ik nu nog geen benul van heb. En ik vind dat idee nog altijd eng, alleen voor het eerst ook verschrikkelijk spannend. Twee totaal verschillend dingen.

Ik heb heel veel zin in de toekomst, mede door jullie liefste lezers. Misschien een beetje gek, maar ik vind het super om hier tegen jullie te vertellen en zoveel voldoening en reacties terug te krijgen. The sky is limit en momenteel zit ik met mijn hoofd hoog in de wolken! Geen zorgen, dankzij mijn All Stars sta ik nog altijd stevig op de grond maar dear lord, wat kijk ik uit naar morgen. Ik zie mezelf al een feestje hosten met een leuke man en een werkcontract aan de arm voor mijn geweldige vrienden op wie ik altijd kon en kan rekenen. Maar eerst even verder genieten van de kleine gelukjes in het nu met een glaasje bubbels in de hand en een spookvrij hoofd vol gedachten.

Cheers!
Nathalie